فصل پاییز شروع شده و موج دیگری از گسترش کرونا در سراسر ایران دوباره اوج گرفته است. در عین حال رشد گرانی چیزهای ساده زندگی روزمره هم درد آدم رو دو چندان می‌کنه. واقعا آدم نگران و نگران‌تر می‌شه. همین نگرانی و استرس خودش فشار روانی و جسمانی جدیدی به وجود می‌آره و هی اضطراب بیشتر می‌شه و بدن آسیب‌پذیرتر در برابر بیماری‌ها… فقط من نمی‌فهمم این وسط کشورها و آدم‌هایی که درگیر جنگ هستند… چیه این بشر دوپا…. اینا رو می‌نویسم که وقتی یک روزی این دردها کمتر شد یا انشاءالله تموم شد،‌ و اگر اینجا رو خوندم دوباره، بگم خوب شد گذشت…

این روزها یکی دوتا صفحه توی اینستاگرام پیدا کردم که خداییش خوبه و حال من رو یکم خوب میکنه، یکیش صفحه دکتر کیوان میرهادی است یا همون Dr. Key که خداییش بدون هیچ جهت‌گیری، مرتب اطلاعات درست و راهنمایی‌های خوب پزشکی مربوط به این دوران رو بدون القاء ترس و استرس با همه به اشتراک می‌گذارد. خدا خیرش دهد. یکی هم صفحه آقای حسن ریوندی هست که حداقل چند دقیقه‌ای دلت شاد می‌شه با گوش دادن به اجراهای با مزه و خنده دارش.

البته بماند می‌شه این وسط خبر خوب هم پیدا کرد. یکی دو روز گذشته هم چندتا خبر خوب دیدم. اونم اینکه دانشمندان توانستند به واکسن کرونا دست پیدا کنند و وسط این همه خبر بد، یکم امید هم هست. خدا کنه زودتر واکسن به ایران هم برسه…

 بگذرد این روزگار تلخ‌تر از زهر – – – بار دگر روزگار چون شکر آید